De hoofdstad van het trotse Prinsendom Asturië is nog steeds een goed bewaard geheim voor buitenlandse toeristen. Langzaam verandert dit. Het was Woody Allen die jaren terug al een lofzang hield voor deze universiteitsstad. Maar wat heeft Oviedo in huis? Oviedo kent een charmant oud centrum bezaaid met wandelpromenades, pleinen en beelden. Niet weg te denken is de cider die een sterk onderdeel is van de lokale cultuur en bijna letterlijk door de straten van Oviedo lijkt te stromen. Bezienswaardig zijn ook de drie preromaanse kerken van Oviedo waarvan er twee bijzonder fraai in de groene heuvels zijn gelegen aan de rand van de stad. En last but not least, de nabijheid van de Groene Kust en de prachtige bergketen Picos de Europa waar tal van fraaie uitstapjes in het verschiet liggen.
De middeleeuwse stad Oviedo is een wirwar van smalle straatjes en vooral pleinen. In het compacte oude centrum eist Plaza Alfonso II de hoofdrol op. Aan dit weidse plein staat de laatgotische kathedraal en prijken verschillende statige paleisjes waaronder de 15e eeuwse Casa de la Rúa, het oudste gebouw van Oviedo. Meer Asturische paleisjes verschijnen aan het aangrenzende Plaza de Porlier waar het 18e eeuwse Palacio de Camposagrado de aandacht trekt. Een paar honderd meter in zuidelijke richting ligt alweer een mooi plein in het verschiet: Plaza de la Constitución. Aan het hoofdplein van de stad prijkt het 17e eeuwse gemeentehuis. Let ook op de poort waar pelgrims voor de Camino de Santiago doorheen trekken. Daarnaast vinden we het aantrekkelijke Plaza del Fontán, die in de avonduren transformeert in een sfeervol ciderplein, maar daarover later meer. Sinds 1885 wordt op dit plein markt gehouden, tegenwoordig op donderdag en in het weekend. Maar het houdt niet op met de fraaie pleinen, want er is ook nog Plaza de la Escandalera, het geografische hart van de stad. Aan dit plein zetelt Teatro Campoamor (sinds 1892) waar de Premios Princesa de Asturias (Prinses van Asturiëprijs) jaarlijks worden uitgereikt. En als je hier dan toch bent, bezoek dan ook het elegante stadspark Campo de San Francisco en Hotel de la Reconquista dat decoreerde in Vicky Christina Barcelona van Woody Allen.
Met ruim 100 beelden in Oviedo is het welhaast onmogelijk om er niet tegen een aan te lopen. En zo kan het gebeuren dat je oog in oog komt te staan met Woody Allen, die zich heeft genesteld in de Calle Milicias Nacionales. En dan rijst de vraag waaraan deze Amerikaanse regisseur dit standbeeld heeft te danken? Het steekt ongeveer zo in elkaar. In 2002 won hij de de Prins van Asturië prijs die wordt uitgereikt aan muzikanten, dansers, architecten en cineasten. Bij de uitreiking was hij lyrisch over Oviedo. In 2008 deed hij dat nog eens dunnetjes over door Oviedo te laten figureren in de de zoete film Vicky Cristina Barcelona. Een ander beeld dat eruit springt vinden we op de Plaza de Escandalera. Daar prijkt het zo karakteristieke pompeuze beeld La Maternidad van niemand minder dan de Colombiaanse kunstenaar Fernando de Botero. En wat te denken van het nabij gelegen beeld Culis Monumentalibus van Eduardo Urculo, in de volksmond beter bekend als El Culo...Ook bekend maar minder controversieel is het pakkende standbeeld El Viajero (de reiziger) van Eduardo Urculo, te vinden bij de kathedraal aan de Plaza de Porlier.
Al die beelden en pleinen zijn natuurlijk leuk en aardig maar de ware attractie van Oviedo is toch echt de cider (sidra in het Spaans). Asturië heeft zijn eigen drankje en dat zul je in Oviedo weten ook. Wie voor het eerst Asturische cider vanaf grote hoogte ingeschonken ziet, zal raar en verwonderd opkijken. Hoe krijgen die streng kijkende obers dat zonder te morsen toch voor elkaar? Maar dit zal snel wennen want zodra de glazen leeg zijn, zijn diezelfde obers er als de kippen bij om de glazen volgens hetzelfde ritueel in te schenken. Er zit een gedachte achter, want zo krijgt de cider die gemaakt is van het sap van appels de sprankelende smaak. Wie voor het eerst ruikt en proeft aan een glaasje cider zal even door de zure appel heen moeten drinken, maar na een paar glaasjes ben je direct verkocht. Hoewel de cider in heel de stad in bars en restaurants geschonken wordt, is het oude centrum met zijn vele pleintjes en smalle straatjes wel de ultieme ciderzone te noemen. Dit geldt in het bijzonder voor de terrassen op het eerder genoemde Plaza del Fontán waar de cider zo rijkelijk vloeit dat zelfs de plaatselijke straathond beneveld lijkt.
Tot de meest bezienswaardige gebouwen van Oviedo behoren haar drie preromaanse kerken. De grootste daarvan - en van heel Spanje - is San Julián de los Prado dat is gelegen iets buiten het centrum in de buurt van de universiteit. Kleiner maar fijner zijn de andere twee. Je vindt ze beide op de Monte Naranco op circa 4 km ten noorden van het centrum van Oviedo. De eerste daarvan is Santa Maria del Naranco. Gebouwd in 848 in opdracht van Ramiro I (koning van Asturië) zou ze in de 13e eeuw omgeturnd worden tot kerk. De slanke stijl, de pilaren, de karakteristieke gewelven en de ligging in het groene bergland maken deze kerk tot de fraaiste staaltjes preromaanse bouwkunst. Het oorspronkelijke idee was overigens om een koninklijk paleis als onderdeel van een groter complex te bouwen. Ook de tweede kerk op de heuvel, de San Miguel de Lillo, moest daar deel vanuit maken. Net als haar buurman is de San Miguel de Lillo een plaatje en sinds 1985 Werelderfgoed.
Vanuit Oviedo is het niet ver naar de Costa Verde, zeker een uitstapje die je een goed beeld geeft van de veelzijdigheid van Asturië. De Groene Kust herbergt robuuste stranden, kliffen en vissersdorpjes. Een mooi en toegankelijk strand om vanuit Oviedo te bezoeken is Playa de San Lorenzo. Langs dit uitgestrekte en brede stadsstrand van Gijon loopt een fijne promenade waar het prettig flaneren is. Gijon is sowieso een fijne stad die verrast en waar net als in Oviedo toeristen nog schaars zijn. Ben je meer van de bergen? Dan ligt vanuit Oviedo ook de Picos de Europa binnen handbereik. Bergwandelaars en natuurliefhebbers kunnen hun hart meer dan ophalen in deze toegankelijke en wonderschone bergketen die ook de aangrenzende regio Cantabrië bestrijkt.